Kinderen en klassieke homeopathie
In het verleden heb ik een aantal folders gemaakt voor mijn beroepsvereniging van klassiek homeopaten, de NVKH, over klassieke homeopathie en kinderen en deze geven een mooie kijk op wat er mogelijk is.
Druktemakers met een handrem
Bas is 8 jaar
Zijn moeder vertelt: “Elke dag om drie uur komt er een orkaan uit school. Hij moet altijd iets bewegen en binnen de kortste keren heeft hij een enorme bende om zich heen en maakt hij ruzie met zijn broertjes. “ Zijn meester heeft haar verteld dat het op school ook niet zo lekker gaat. Bas heeft veel moeite om zich op zijn werk te concentreren, ziet alles en kan maar met moeite even op zijn stoel blijven zitten.
Na een paar homeopathische middelen gaat het vier maanden later een stuk beter op school. Bas kan zich beter concentreren en heeft minder moeite met stilzitten. Thuis is er duidelijk minder ruzie en is de rust wat weergekeerd. Bas vertelt: “Dat wilde gevoel in mijn hoofd heb ik niet meer, dat voelt veel fijner zo. Dan is niet iedereen boos op mij.”
Nachtbrakers onder zeil
Joris is een leuke jochie van anderhalf jaar oud.
Overdag is er niks aan de hand. De problemen spelen alleen ’s nachts. Bijna elke nacht wordt Joris een paar keer krijsend wakker. Hij staart je met grote ogen aan, maar lijkt niets te zien. Hij lijkt helemaal in paniek. Zijn ouders hebben het gevoel dat hij op zulke momenten totaal onbereikbaar is. Ze kunnen hem niet tot rust brengen. Er zit niets anders op dan afwachten tot alles na een kwartiertje weer gezakt is en iedereen weer gaat slapen. Joris heeft nog nooit een nacht doorgeslapen.
Na twee keer een homeopathisch geneesmiddel ingenomen te hebben, is Joris de week erna nog maar twee keer ’s nachts wakker geworden. Opvallend was dat hij niet zo paniekerig was. Sindsdien slaapt hij heerlijk door, al weer een half jaar lang. Een hele verademing voor zijn ouders.
Angsthazen met meer durf
Anne is een kleuter van vier.
Haar moeder komt met haar omdat ze zich zorgen maakt. Anne blijft de hele dag bij haar in de buurt, wil niet alleen zijn of met andere kinderen spelen en claimt de hele dag haar aandacht. Ook het donker boezemt haar angst in. Het is ontstaan nadat Anne een keer heel heftig geschrokken is.
Vier weken later, tijdens het tweede gesprek, vertelt haar moeder dat ze verrast was door het snelle effect van die kleine korreltjes. Een paar dagen na de inname was ze Anne kwijt, dat was nog nooit gebeurd. Ze bleek op haar kamertje te zitten en speelde rustig met haar blokken. Sindsdien werd Anne steeds vrijer en spontaner. Voor hun gevoel hebben de ouders de oude Anne weer terug.
